دوکوهه کجاست ؟
شهید آوینی در فیلم «با من سخن بگو دوکوهه» در «روایت فتح» می‌گوید: «اگر بپرسی دوکوهه کجاست ، چه جوابی بدهیم؟
بگوییم دوکوهه پادگانی است در نزدیکی اندیمشک که بسیجی‌ها را در خود جای می‌داد و بعد سکوت کنیم؟ پس کاش نمی‌پرسیدی که دوکوهه کجاست؛
چراکه جواب گفتن به این سؤال بدین سادگی‌ها ممکن نیست؛ کاش تو خود در دوکوهه زیسته بودی که دیگر نیازی به این سؤال نبود».
دوکوهه یک پادگان در نزدیکی اندیمشک است که در 10 کیلومتری آن و در مجاورت شهرک دوکوهه ساخته شده است.
علت نامگذاری این شهرک هم به علت وجود دو کوه 288 و 318 متری است که در کنار هم قرار گرفته اند.
بعد از جنگ به این منطقه پادگان جاویدالاثر حاج احمد متوسلیان نیز گفته میشود.
دوکوهه پیش از انقلاب از پایگاه های بزرگ ارتش محسوب میشد
و هنوز هم این پادگان در اختیار ارتش و یگانهای نظامی مناطق جنوب غرب است.
در شهریور 59 با شروع جنگ بسیاری از عشایر و آواره ها که از حاشیه مرزها رانده شده بودند
به این پادگان آمدند و در ساختمان های این منطقه ساکن شدند.
با ادامه جنگ این پایگاه در اختیار سپاه قرار گرفت و تیپ محمد رسول الله ص در آن مستقر شدند.
در مهر 62 لشکر 17 علی ابن ابی طالب که شهید زین الدین فرماندهی اش را بر عهده داشت
به علت اینکه محل مناسبی جهت استفرار نیافته به دوکوهه آمدند و جایگزین نیروهای به ماموریت رفته لشگر 27 شدند.
لشگر 17 در آن منطقه حسینه ای ساخت که بعد ها نامش حسینیه حاج همت شد.
پس از ساخت این حسینه حسینه دیگری هم در جنوب پادگان احداث شد تا مورد استفاده تیپ سید الشهدا و تیپ 20 رمضان قرار بگیرد.
این حسینه اکنون در حال تخریب است و تنها آواری از آن بر جای مانده است.